Een nieuw begin

In 2020 heb ik 130.000 woorden geschreven. Dat is evenveel als een redelijk dik boek. Toch zal het grootste deel van die woorden nooit door iemand gelezen worden. 
Ik deed voor het tweede jaar mee aan een uitdaging om meer te schrijven. Ik was al jaren van plan om een boek te schrijven en dat schoot niet erg op, dus dit leek me een goede stimulans. Je kunt je eigen doelen stellen en vult elke week de resultaten in op een gezamenlijke spreadsheet. Mijn doel voor 2020 was 2000 woorden per week en dat heb ik ruimschoots gehaald. Ook schreef ik meestal vaker dan de vijf dagen per week die ik me had voorgenomen. Maar toen ik aan het einde van het jaar ging terugkijken (ik ben dol op Excel en had alles per project bijgehouden) merkte ik dat ik maar 7,5% van de 130.000 woorden besteed had aan mijn boek. En dan telde ik aantekeningen nog mee. Dus met al mijn goede bedoelingen en inspanningen schoot het nog steeds niet op. 
Dat was wel een eye opener. Misschien ben ik wel niet in de wieg gelegd om een boek te schrijven, of misschien is dit niet het goede moment. Of het juiste boek. Maar wat ga ik dan schrijven? 
In de eerste weken van januari had ik een kleine identiteitscrisis, en door de lockdown (die in mijn geval betekent dat ik bijna 24/7 omringd ben door gezinsleden) kon ik er ook niet echt over nadenken. En ik had me al opgegeven voor de uitdaging van 2021.
Uiteindelijk had ik even een rustig moment en maakte een plan. Ik besloot de woorden in mijn digitale dagboek niet meer mee te tellen en ik stelde lagere doelen: 700 woorden per week in vier dagen. 
Wat ik wil gaan schrijven in 2021: korte verhalen, blogposts, schrijfoefeningen, observaties van de wereld om me heen. Misschien ga ik verder aan mijn boek of begin ik aan een nieuw project. 
Ook wil ik mezelf meer pushen om wat ik geschreven heb te delen met anderen. Bijvoorbeeld door dit blog. En door mee te doen met de wekelijkse schrijfopdracht van Schrijven Online.
Dit is trouwens al mijn vijfde blog, maar de eerste vier zijn nooit echt van de grond gekomen. Voornamelijk door mijn angst voor kritiek en de gedachte: wie kan het wat schelen?
Daar kijk ik nu (ouder en wijzer geworden) anders tegenaan. Ik schrijf hier voor mijn plezier en als iemand het graag leest, is dat fijn. Maar anders is het ook goed.