Niet vergelijken, wel ontwikkelen
Mijn oudste zoon had in het weekend afgesproken bij een klasgenoot. Ik ging hem brengen en maakte kennis met de moeder van de klasgenoot. Ze zitten op het voortgezet speciaal onderwijs. Het was pas de tweede keer sinds het begin van het schooljaar dat ik een andere moeder ontmoette, dus het was leuk om haar even te spreken. En het geeft altijd veel herkenning als je met iemand praat die ook een kind (Puber! zou mijn zoon roepen) met autisme heeft, en in dit geval ook met ADHD. Zij bleek de enige van het gezin te zijn die geen diagnose heeft, en dus regelt en plant ze alles voor iedereen, met weekplanners en agenda's. Daar hield de herkenning voor mij heel even op; tenminste, de regeltaken liggen ook grotendeels op mijn schouders, maar ik breng het er niet zo goed vanaf als zij. Ik doe natuurlijk mijn best, maar ik loop vaak tegen de beperkingen van mijn ADD-achtige brein aan. Later dacht ik er nog steeds over na, hoe fijn het zou zijn voor ons gezin als ik wel goed was in plannen.