Het is weer zo'n dag...
Eens in de zoveel tijd doemt er een fenomeen op in mijn dagelijks leven. Ik noem het een Ongefocuste Dag. (Ja, ik weet dat een dag niet kan focussen, maar spreek jij altijd correct Nederlands tegen jezelf? 😜) Het is een dag waarop het vrijwel onmogelijk is om me langer dan een kwartier te concentreren op een onderwerp of activiteit. Zoals ik het eerder omschreef: het is alsof mijn gedachten steeds linksaf gaan op een weg waar ik eigenlijk rechtdoor moet. Dat lijkt vervelend en dat is het ook wel. Maar het moeilijkste eraan vind ik om te accepteren dat het zo is. Want ik heb plannen, die niet uitgevoerd worden. Dat geeft teleurstelling. Mijn vrije tijd (in dit geval: mijn schrijfdag) vliegt voorbij zonder dat ik iets aantoonbaars heb gedaan. En dat vind ik, zacht gezegd, niet leuk. Ik probeer het voor mezelf te verklaren: het is druk geweest de afgelopen tijd, ik ben al een paar weken niet 100% fit, ik ben niet vaak alleen thuis geweest. Ik heb deze dag gewoon even nodig om bij te k