De ideale schrijfomstandigheden

Sommige mensen vinden het leuk om tegelijk met anderen te schrijven. Samen in een ruimte, op een schrijfvakantie, of verbonden via internet. Bijvoorbeeld met writing sprints via Youtube. Ze worden dan gemotiveerd door het idee dan anderen op dat moment ook aan het schrijven zijn.
Veel schrijvers houden van wat drukte om zich heen en gaan met hun laptop in een koffietentje zitten. Of als dat om een of andere reden (een pandemie of zo) niet kan, luisteren ze naar geluiden van koffietentjes (klik op het koffiekopje voor een voorbeeld).

Voor mij werken al die dingen niet. Wel voor even misschien. Ik heb wel eens een half uur aan een tafeltje bij de Hema gezeten en een idee voor een scène van mijn boek opgeschreven. Niet op mijn laptop maar op mijn telefoon, want ik val liever niet op. En ik heb wel eens schrijfoefeningen gedaan in de wachtruimte bij het zwembad, terwijl mijn kinderen les hadden. 
Maar voor het echte werk wil ik langere tijd alleen zijn, in een vertrouwde omgeving met weinig prikkels. In het ideale geval thuis, al kan ik mezelf ook nog wel zien in een eigen kantoor buitenshuis. Een ruimte waar nooit iemand binnenkomt (behalve misschien een schoonmaakster als ik er niet ben), helemaal voor en door mij ingericht, van alle schrijfgemakken voorzien. Een kantoor waar ik naartoe ga zodra het even kan, en dan de telefoon uitzetten of niet eens meenemen. Ja, dat is eigenlijk mijn ideaal. Maar niet echt haalbaar. Dus mijn tweede keus is: alleen thuis zijn. 

Voor de verhuizing had ik een gedeeld kantoor met mijn man. Ieder een eigen bureau. Hij was vaak aan het werk, dus ik had dan het kantoor voor mezelf. Nu hebben we nog steeds twee bureaus, maar ze staan in onze niet al te grote woonkamer. Eigenlijk is het een gedeeld kantoor met vijf mensen. Als ik alleen thuis ben is dat natuurlijk geen probleem, maar zo niet, dan werkt het niet altijd zo handig.

In theorie zou ik in schoolweken ongeveer 20 uur per week alleen thuis kunnen zijn. Hele boeken zouden geschreven kunnen worden in een paar weken tijd. Maar er komt vaak iets tussen. Een pandemie of zo. Afspraken, zieke kinderen, studiedagen. En zelfs als het dan toch eindelijk zover is, alleen thuis!, zijn er ook nog veel andere dingen die moeten gebeuren voordat ik aan schrijven toe kom. Mijn grote hobby Het Huishouden. Bijkomen van alle tijd dat ik niet alleen thuis was. Soms ben ik ziek of op een andere manier uitgeschakeld. 

Vorig jaar in de periode van thuisonderwijs, toen ik nog veel motivatie had om aan mijn boek te werken, zocht ik manieren om te kunnen schrijven als ik niet alleen thuis was. Een goede koptelefoon was daarbij onmisbaar, en ik vond een achtergrondgeluid dat rustgevend was en tegelijk hard genoeg om andere geluiden buiten te houden: Irish Coast.
Ook maakte ik op Spotify een playlist met schrijfmuziek. Instrumentale muziek zonder veel volumeverschillen, geen bekende melodie, rustig maar niet te rustig.
In die tijd ging ik ook vaak op zaterdagochtend, als iedereen al opgestaan was, met mijn laptop in bed zitten. Meestal slaap ik op zaterdagochtend uit, en iedereen gaat zijn gang. Als ik opsta gaan we eten, en meestal is dat pas tegen 12 uur. (Voordat je nu de kinderbescherming gaat bellen: de kinderen mogen natuurlijk gewoon wat te eten pakken als ze trek hebben ;) ) Ik slaap niet de hele tijd, maar soms ook wel. Soms lees ik een e-book, zoek inspirerende plaatjes op Pinterest, of schrijf iets. En in de lente van vorig jaar had ik dus een vaste routine waarbij ik op tijd wakker werd, koffie en iets te eten haalde en gestructureerd (nou ja, min of meer) aan de slag ging op mijn laptop of telefoon. Ik probeerde ook af en toe aan mijn bureau te werken met de koptelefoon op, met schrijfmuziek en Irish Coast-geluiden. Maar als ik eenmaal uit de slaapkamer was, wist iedereen me toch weer te vinden met allerlei vragen. En mijn man zat aan het andere bureau, soms heel stil maar vaak ook luisterend naar scheurende gitaren, snerpende zaagmachines op Youtube, en andere luidruchtige dingen. (Nu heeft hij gelukkig ook een koptelefoon.) (En hij is heel lief hoor, ook al houdt hij van herrie.)

Die tijd heeft me wel geleerd dat ik het kan, schrijven met mensen in huis, als ik echt gemotiveerd ben. Dit jaar heb ik eigenlijk alleen aan korte teksten gewerkt en dat lukt tussendoor ook wel. (Dit schrijf ik bijvoorbeeld op mijn telefoon, hangend op de bank, terwijl mijn man aan zijn bureau zit. Tot nu toe heel stil.) 
Met projecten waar veel focus voor nodig is wacht ik nog even. Op motivatie en op een overvloed van tijd alleen. Of een eigen kantoor ;)